 |
Tytuł: Małe kobietki
Tytuł oryginału: Little Women Seria: Małe kobietki Tom: 1 Autor: Louisa May Alcott Wydawnictwo: Tenten Data wydania: 1991-03 Stron: 236 |
Autorka zawarła w niej wiele wątków autobiograficznych,
warto więc przyjrzeć się nieco jej postaci. Urodziła się w 1832 r.w stanie
Pennsylvania i zadebiutowała Szkicami
szpitalnymi - jej refleksjami po dopiero co zakończonej wojnie secesyjnej,
w trakcie której pracowała jako wolontariuszka w szpitalu. Po tym udanym
debiucie otrzymała zlecenie napisania powieści dla dziewcząt i tak oto powstały
Małe kobietki, urocza i słodka, a jednocześnie dydaktyczna i
nieco moralizatorska opowieść o losach czterech sióstr March.
Trwa wojna secesyjna. Rodzina Marchów została rozdzielona, gdyż ojciec przebywa na froncie jako kapelan. W domu pozostała matka z czwórką dorastających dziewcząt: Meg, Jo, Beth i Amy. Siostry różnią się od siebie diametralnie, a jednak łączy je wrażliwość i gorąca miłość, jaką żywią do rodziców i siebie nawzajem. Meg, szesnastolatka, jest piękna, ułożona, choć nieco próżna. Chociaż często narzeka na ubóstwo, w jakim żyje jej rodzina, jest wrażliwa i delikatna. Rok młodsza od niej Jo jest niepokornym duchem, który nie potrafi pogodzić się z tym, że musi dostosowywać się do surowych reguł narzucanych w ówczesnych czasach kobietom.
Trwa wojna secesyjna. Rodzina Marchów została rozdzielona, gdyż ojciec przebywa na froncie jako kapelan. W domu pozostała matka z czwórką dorastających dziewcząt: Meg, Jo, Beth i Amy. Siostry różnią się od siebie diametralnie, a jednak łączy je wrażliwość i gorąca miłość, jaką żywią do rodziców i siebie nawzajem. Meg, szesnastolatka, jest piękna, ułożona, choć nieco próżna. Chociaż często narzeka na ubóstwo, w jakim żyje jej rodzina, jest wrażliwa i delikatna. Rok młodsza od niej Jo jest niepokornym duchem, który nie potrafi pogodzić się z tym, że musi dostosowywać się do surowych reguł narzucanych w ówczesnych czasach kobietom.
Gdybym była chłopcem,
moglibyśmy uciec i świetnie się bawić, ale ponieważ jestem tylko marną
dziewczynką, muszę się zachowywać właściwie i zostać w domu […]. Wiesz, że
<małdrzyk i buzia w ciup> to moje przekleństwo (s. 210).
Młodsze dziewczynki to czternastoletnia cicha i nieśmiała
Beth oraz Amy, rozpieszczona, rozkapryszona i pozująca na damę dwunastolatka.
Siostry są bardzo utalentowane – Jo pisze swą pierwszą powieść oraz liczne
opowiadania, Beth z wielkim wdziękiem gra na pianinie, a Amy pięknie szkicuje.
Autorka stworzyła postacie dziewcząt nadając im charaktery swych sióstr, dzięki
czemu, choć nieco wyidealizowane, wydają się wiarygodne i realistyczne.
Powieść przedstawia rok z życia całej rodziny Marchów, ich
radości i smutki. Przede wszystkim jednak obrazuje proces dorastania dziewcząt,
które dzięki codziennym doświadczeniom i pracy nad własnym charakterem stają
się młodymi damami. Widzimy więc rozterki typowe dla okresu wchodzenia w
dorosłość, pierwsze przyjaźnie i kiełkującą miłość. Wszystko to jednak jest
bardzo niewinne i urocze. Nie wiem, jak odebrałaby tę książkę dzisiejsza
młodzież, gdyż czytając ją widzę prawdziwą przepaść między nastolatkami z
połowy dziewiętnastego i początku dwudziestego pierwszego wieku. Sądzę, że
byłoby to dla nich z pewnością ciekawe doświadczenie, by mogli się przekonać,
jak mogłoby wyglądać ich życie.
Rodzina głównych bohaterek jest uboga, lecz szczęśliwa. Wszyscy
bardzo się kochają i troszczą o siebie nawzajem. W opozycji do nich stoi
zamożna ciotka March oraz rodzina Neda Moffata. Choć mają duże majątki, są albo
zgorzkniali, albo zepsuci i wyrachowani. Nawet ich sąsiedzi, bogaty pan
Laurence i jego wnuk Laurie, stają się radośni i uprzejmi dopiero dzięki
bliskiej przyjaźni z siostrami March. Jest to jasne przesłanie, że pieniądze
nie dają szczęścia, a jedyne co liczy się w życiu to miłość najbliższych.
Powieść ta została kilkakrotnie sfilmowana, na jej podstawie
powstał nawet serial anime. Najsłynniejsze ekranizacje pochodzą z roku 1949,
gdzie w jedną z ról wcieliła się Elizabeth Taylor, oraz z 1994 r., gdzie
wystąpiły m.in. Susan Sarandon, Winona Ryder, Kirsten Dunst.
Małe kobietki kierowane są przede wszystkim do nastoletnich dziewcząt. Myślę, że przypadną do gustu zwłaszcza miłośniczkom Ani z Zielonego Wzgórza, gdyż utrzymane są w podobnym stylu i atmosferze. Starsze czytelniczki też zachęcam do poznania uroczych sióstr March, na pewno nie pożałują.
Książkę przeczytałam w ramach projektu Rozmawiajmy.